Cinderella (külkedisi)’yı izlerken aklıma şu soru geldi.
Neden bütün masallar mutsuzluklar üzerine kurulmuş? Tamam, sonları iyi bitiyor
(ki o da masal gereği, ve hep iyiler kazanıyor, ki o da masal gereği) ama
başlangıçları hep mutsuzluk, hüzün veya kötülükle başlıyor. Bir de bütün
masalların ve filmlerin verdiği bir mesaj var. Aman çok mutlu olayım demeyin,
arkasından muhakkak bir şey çıkar.
Her neyse, filmin ilk
yarısı oldukça durağan hatta sıkıcı. İkinci yarısı ise biraz daha eğlenceli.
Kenneth Branagh’dan (ki hem yönetmen hem
de oyuncu olarak çok sevdiğim bir kişidir) daha değişik yorumlanmış, daha
eğlenceli bir film beklerdim. Şuna da belirtmek isterim ki, her ne kadar sıkıcı
ya da durağan desem de, beklentimi karşılamadığını düşündüğüm için bu
kelimeleri kullandım. Sonuçta bir Branagh filmi. Ne kadar kötü olabilir ki.
Yorumlama biçimi olarak,
mesela Julia Roberts’ın oynadığı ‘Pamuk prensesin maceraları (mirror
mirror)’ ile Charlize Theron’un oynadığı ‘’Pamuk prenses ve avcı (snow White
and the hustman) filmlerindeki gibi değişik yorumlamalar, farklı bakış açıları
iyi olabilirdi bana göre. Tam anlamıyla klasik bir ‘’Külkedisi’’ filmi olmuş.
Ama kostümler ve dekor süper ve yapım olarak iyi bir film. Zaten Kenneth
Branagh ve Cate Blanchet adları bile yeterli.
Güzeller güzeli Lily James’i de unutmamak lazım. Dediğim gibi, her ne
olursa olsun ailece izlenilebilir bir film.
IMDb puanı: 6.9
Gösterim tarihi: 2015
Süresi: 1 saat 45 dakika
Türü: dram, aile, fantastik
Yönetmen: Kenneth Branagh
Oyuncular: Lily James, Cate Blanchett, Richard Madden,
Helena Bonham Carter, Stellan Skarsgard
